Bana Gel Diyorsun Nasıl Geleyim …

Gitmiş onu görmeye… Yorgun argın…

Görememiş onu …

Geri dönmeye hali de yok…

Oturup ağlasın mı, kaderine mi yansın,….

Soluklanmış biraz, sadece gökyüzüne bakmış.  Susadığını hissetmiş ama dağın başında olduğunu farketmiş … Biraz daha vakit geçmiş …

Yine susamış … Bu sefer dili damağı kururcasına, bakınmış etrafına … Bir su kaynağı olabilir mi diye düşünmüş…

Kimsecikler de yok tabii etrafında.  Rüzgarin sesini dinlemiş.  Bir kulağından giren rüzgar beyninde adeta çınlama etkisi yaratıyor, bu esinti aklını başından almak şöyle dursun; adeta kendi sesinin başında yankı yaptığını hissetmiş…

Ölecek kadar susuz olduğunu farkettiğinde adeta güç topraktan bedenine yayılmış ve aniden ayağa kalkmış… Su içmezse ölecek.

Ölmemek için su bulması gerekiyor.  Neyse ki bunu hatırlayabilmiş, zavallıcık …  Yoksa orada oturmasının da derdine debelenmesinin de ne anlamı olacaktı ne de bunun için gücü … Su idi, bulması gereken ve “o an için mühim olan” başka da birşey değil… Suyu bulması da kolay olmadı … hem de hiç… son nefesini verecekti adeta.  Düşe kalka baya yürüdükten sonra dağların eteğinde cılız mı cılız akan bir çeşme bulabildi.  Kana kana içti suyu.  Biraz ara verdi, tekrar içti.  Sonra bir daha.  Bir daha derken tüm midesini suyla doldurmuştu.  Su açlığını da bastırmıştı.  Günlerdir yemek yemediği hatırladı.  Açtı… Hem yemek yemeğe, hem de hayata açtı.  Bu içtiği su ona adeta can, kan ve nefes vermişti.  Bu içtiği su adeta önemli sandığı aslında hiç önemli olmayan incir kabuğunu doldurmayan dert ve tasalarından arınmasını hiç olmazsa o an için zamana bırakması için gereken ve ihtiyaç duyduğu enerjiyi, gücü vermişti.  Ve tüm derdini, uktesi ve üzüntüsünü orada bırakıp, arkasına bile bakmadan koşar adımlarla geleceğine, yoluna koştu…Bir daha o denli susuz kalmamak için, kalsa bile suya rahatça erişebileceği yerlerde olabilmek için….

Yarınlara umutla bakabilmek için, herşeye ve herkese rağmen ….

Yeni adli yıl başladı.  Ben ilk duruşmama girdim bile.  Bu sene avukatlığımın 15. senesi.  Dertlerinize derman olabilmek adına ben ve tüm meslektaşlarım COVİDe rağmen koşturmaya başladık adliye koridorlarında…

 

Selam ve sevgilerimle

Avukat Gizem Tan

www.dgtanhukuk.com

 

 

Sosyal Medyada Paylaş