Yavv uyansana kızım dedim, uyanamadım…
Hadi saat ilerliyor dedim, biraz daha uyumayı tercih ettim…
Düşünme dedim, düşünmeye devam ettim…
Kalk git dedim, oturdum da oturdum …
Sonra bir baktım ki…
Babannem ölmüş,
Ben bir yaş daha almışım,
Yakın çevrem beni çok kırmış, yaralanmışım, üzülmüşüm lif lif olmuşum…
Sevdiğim tarafından terk edilmişim,
Bir hayli kilo vermişim,
Evdeki yardımcı beni soymuş,
Havalar iyice soğumuş ve dışarıdaki kedi, köpek çok aç beni bekliyor …
Köpeğim Goofym dolaşmak istiyor,
Kedim Arsızım Palamutbükünü özlemiş,
Artık iki evim olmuş,bazı günler ormanın içinde uyanır olmuşum hayvanlarımla,
İlhamım gitmiş, ikinci roman için yayıncı benden kitap bekler …
Tüm bunlar işte herşey herşey herşey ama herşey öyle bir yığılmış ki üzerime içimde devamlı uyumak istemişim …
ama uyuması mümkün olmayan kış uykusuna yatmış, ilhamsız, sevimsiz bu ayıcık beni o kadar soldurdu ki, Tebri Şemsi’nin dediği gibi ” Ne biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olduğunu” sözünü o anımda söylemiş olabileceğini düşünüp, gayri ihtiyari bir cimdik attığımı anımsıyorum kendime … bir cimdik …yakın çevremin beni değiştirmeye çalıştığı her Allahın günü benden o kadar çok enerji gitmiş ki anlatamam, kendimden bile soğumuşum bunun sonucu onlar gibi olmamayı onları dinlememyi yeğlemişim, kendime daha da bir sarılmışım hiç olmadığı kadar, hayat ışığım sönmüş adeta kendimi yenileyememişim, bitkin olmuşum, kalmışım, öyle uyuyup uykuya dalıp öyle uyanmışım …ama tükenmemişim, ölmemişim…
ne diyordum … üzerine bürünmüş pesimist halimden derhal uyanmak kendime attığım bir cimdikle oldu işte! en nihayet de uyanabildim, şükürler olsun Allahıma, karşısızdayım işte kaldığım yerden….. Bir çimdikmiş demek ki beni kendime getiren …. İkinci Romanım Beyaz Telaş yaza kalmadan sizlerle buluşacak diye temenni ediyorum …
Bir süredir yazamadığım için de sevgili okuyucularıma özürlerimi sunarım … Sizlere anlatacak çok şeyim var ama …
Bundan sonra yazılarımı aksatmamaya söz veriyorum ayrıca açmış olduğum utube kanalına da videolar yüklemeyi ihmal etmeyeceğim. Sizlere sözüm olsun …
Ne de olsa içimdeki kış uykusuna yatan ayıcık uykuya daha fazla dayanamadı ve de uyandı …
Çok uzun bir süredir inzivadayım. Zira, öyle gerekti. Kendi kendime kaldığımda ne kadar zenginleşebildiğimi farkettim. Yalnızlık iyi aslında fena değil ancak işim gereği fazla da uzatmamak gerekiyor .. Çevremi değiştirme kararı almıştım zaten sadece bunu uygulamaya koyamıyordum bir türlü .. Ve de işin en garibi bu süre uzadıkça hayatımdaki herkesi daha yakından tanıma fırsatı edindim. Gerek nefretleri, agresif sözcükleri, sevgisizlikleri ve formalite icabı göstermiş oldukları yakınlıklara ihtiyaç duymadığımı farkedip 2020’nin sayfasını tek başına ama daha güçlü açmam nasip oldu…
Bundan sonrası için daha pozitif bakış açısıyla …
İyi Seneler ve Sevgilerimle
Av Gizem Tan